Deze week begon niet zo fit. Flink last van mijn buik en flink moe. Veel geslapen en blij dat ik thuis kon werken. De week kwam dus laat op gang en de energie ontbrak nogal. Maar na een paar dagen ging het weer steeds beter.
Gelezen
De ontknoping van ‘Tyler Green komt nooit meer vrij’ was verrassend. Heerlijk als een thriller onvoorspelbaar is en het eind niet klopt met de theorieen die je zelf al in je hoofd hebt ontwikkeld.
Na een reeks van thrillers nu dan toch maar begonnen in een luchtiger boek. ‘Alle ogen op Mia’ van Susan Muskee. De kaft is erg zoetsappig, maar tot nu toe valt het zoetsappige wel mee. Er zitten al wel wat elementen in die wel die richting op wijzen, dus ik ben benieuwd hoe zich dat verder gaat ontwikkelen.
Gezien
Deze week heb ik regelmatig naar het WK Atletiek gekeken. Ik had een mooie opstelling gemaakt bij mijn werkplek, zodat ik met een schuin oog even wat kon kijken. Dit weekend was het slotweekend, dus een paar spannende finales.
Weer de wekelijkse terugblik op Beste Zangers. Deze keer Acda en de Munnik, waarbij ik het gevoel had dat ik Acda en de Munnik zag zoals ze waren in de tijd van hun eerste album. Ik was een groot fan, heb nog steeds wel een zwak voor ze, dus dit was erg fijn om te zien en te horen.
Geluisterd
Eigenlijk was er deze week niet veel wat ik bewust heb geluisterd. Muziek was vooral bedoeld als achtergrond. Volgens mij heb ik zelfs niet naar een podcast geluisterd.
Geschreven / gemaakt
Deze week plaatste ik weer een bericht rondom mijn overgangsperikelen. Je kunt het weer lezen met hetzelfde wachtwoord als de vorige keer. Verder vertelde ik nog wat meer over Sportief Wandelen. Verder maakte ik niet zo veel. Een rondje op de wielrenfiets, met Joris en de oudste.
Ik zou graag weer wat meer foto’s gaan maken, mijn spiegelreflexcamera weer gaan gebruiken. Dat is gewoon een kwestie van doen, alleen ontbreekt het nog aan wat inspiratie. En die telefoon blijft gewoon de gemakkelijkste optie.
Momenten
Door het niet zo fitte momenten en de, toch wel steeds aanwezige, vermoeidheid deze week lijkt het allemaal een beetje aan me voorbij te zijn gegaan. Ik kan echt niet zo goed terughalen wat ik deze week allemaal heb gedaan. Daarom extra fijn om zo’n dag te hebben als deze zondag. Niets op het programma, gewoon even bijtanken.
Komende week staat er een theaterweek op het programma, daarover volgende week meer. Morgen moet ik echt in huis aan de slag. Dat is er nogal bij ingeschoten de afgelopen week. Dat is echt niet mijn hobby, maar ja, het moet gebeuren. Net als een afspraak bij de tandarts, maar helaas staat ook die morgen op de planning.
Dat herken ik wel ja, sinds dat smartphones goede camera’s hebben… Hier blijft de grote camera ook thuis. Zo jammer! Maar het lukt me ook maar niet…
In ieder geval ook heel leuk om een kijkje te krijgen in je telefoon foto’s 🙂