Gelezen: Doorstarters aan de Franse kust

Misschien had ik dit boek beter kunnen bewaren voor de zomervakantie. Maar ik was wel weer toe aan een luchtig boek en via Bookchoice kwam deze op mijn pad. De kaft ziet er ook zo fijn uit, dat ik benieuwd was naar het verhaal achter die Franse kust.

Flaptekst:

Hanneke is gelukkig getrouwd en moeder van een bijna volwassen zoon als haar man Chris plotseling overlijdt. Het leven dat ze kende, is in één klap voorbij. In een opwelling koopt ze een campertje en besluit ze om de Europese kustlijn af te rijden. Haar route brengt haar bij de zussen Kokkie en Pien, die op het punt staan een Bretons hotel te heropenen. Kokkie droomt van tafels vol gasten die haar regionale keuken weten te waarderen; Pien op haar beurt ziet helemaal voor zich hoe ze haar kennis en ervaringen als bestsellerauteur deelt met een nieuwe generatie schrijvers. De drie vrouwen hebben al een leven achter zich, maar ontdekken dat het leven nog volop kansen op geluk en liefde biedt. Als je je er maar voor openstelt…

Mijn review

Het verhaal van Hanneke pakte me meteen. En hoe stoer vond ik het dat ze met die camperbus op pad ging. Gewoon weg van alles en iedereen, die reis maken die altijd al op het verlanglijstje stond. Maar als je op reis gaat neem je ook jezelf mee. En ik vind dat dat ook wel goed in het boek naar voren komt. Het is dus een verhaal met een verdrietige bijklank, maar ook een feelgoodroman. Ik leef mee met Hanneke en daarna ook met Pien en Kokkie. Twee vrouwen met weer een eigen verhaal, een verhaal waarvan je ook hoopt dat het allemaal goed af zal lopen. Ik zal niet verklappen hoe het verder afloopt, dat kun je dan toch beter zelf lezen. Het was in ieders geval een heerlijke afwisseling van een spannende thriller.

Waardering: 4.5 uit 5.

Lees ook

  • 12. Quarantaine

    Na een negatieve test dacht ik een verkoudheid te krijgen. Want uit de test bleek wel dat ik geen corona had. Maar nadat de klachten toenamen, deed ik voor de zekerheid toch maar een zelftest. Die gaf na twee minuten al twee streepjes en wist ik…

  • De beste wensen

    En dan zijn we aanbeland in 2024, dus ik wens je een heel gelukkig nieuwjaar! Of de beste wensen. Wat ik eigenlijk altijd net wat fijner vind klinken. Ik weet niet hoe dat komt. Misschien omdat gelukkig meteen wel hele hoge eisen stelt en het fijn…

  • Een aangepaste Jólabókaflóð

    Op kerstavond hebben we de afgelopen jaren een vaste traditie ontwikkeld. Tenminste, we proberen dat zo vaak mogelijk op kerstavond te doen, het gebeurt ook wel eens dat ik werk op Eerste Kerstdag, dan is het niet zo handig. Want met deze traditie slapen we met…

  • Gelezen #5

    De veertig regels van liefde – Elif Shafak Madame Le Commissaire en de uitgestelde wraak – Pierre Martin Het Laatste Huis – Catriona Ward

  • Houdoe pap

    Gisteren was de dag van de uitvaart, het definitieve afscheid van ons pap. Dat klinkt raar, hij is natuurlijk nog steeds in mijn gedachten, zal dat altijd zijn. Maar toch voelt het wel zo. Want dan zijn de voorbereidingen klaar, zijn we de laatste keer bij…

Eén reactie

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.