Lezen #2

Op dit moment ben ik nog aan het lezen in De Onzichtbaren van Frank Nellen. Ik ga richting het einde, dus vond het al wel een mooi moment om alvast aan dit nieuwe boekenbericht te beginnen. Ik checkte net ook even mijn leeschallenge bij Goodreads en loop nu een boek achter. Dat komt vast wel goed tijdens de zomervakantie. Ik zit ook niet in zo’n fijne leesflow. Kan me niet zo goed focussen op mijn boek, neem er ook niet genoeg tijd voor. En ik denk niet dat het aan de boeken ligt.

Daar waar de rivierkreeften zingen – Delia Owens

Over dit boek had ik al zoveel gehoord, ook wat negatieve berichten. Daardoor heb ik het waarschijnlijk links laten liggen, ik ben gemakkelijk beïnvloedbaar. 🙂 Tot ik het er laatst met de buurvrouw over had en zij zo enthousiast was. Dus ben ik het dan toch maar gaan lezen.

Deel ik haar enthousiasme? Nou, ik moet zeggen dat het een mooi verhaal is, fijn om te lezen. Ik heb het 3,5 sterren gegeven (op Goodreads 4 sterren). Als ik laaiend enthousiast was, dan waren dat er 5 geweest. Maar het is gewoon een fijn boek.

Waardering: 3.5 uit 5.

Een lichte koude huivering – Karin Slaughter

Het lijkt wel een neerwaartse spiraal. Hoe meer boeken ik lees in de Grant County serie, hoe ellendiger het wordt. Ik vind de boeken elke keer weer heel spannend, maar moet ook elke keer weer wennen aan de soms nog al expliciete omschrijvingen als een lichaam wordt gevonden of als er een autopsie wordt gedaan. Met alle extra drama erbij, vooral rondom het Lena-personage, vond ik deze toch wel behoorlijk heftig en hoop ik dat het volgende deel de neerwaartse spiraal wat om kan draaien. Met de hoop dat het met Lena toch ook weer allemaal goed komt.

Daarom voor dit deel 3,5 sterren.

Waardering: 3.5 uit 5.

De Onzichtbaren – Frank Nellen

De laatste tijd lees ik veel via de online bibliotheek en daar kwam ik dit boek tegen. Het brengt je terug naar de jaren ’80, naar de tijd dat Oekraïne nog bij de Sovjet-Unie hoort.
Het is het verhaal van Dani, die daar opgroeit, in een communistisch land. Het is bijzonder om te lezen, hoe het leven daar verloopt. Hoe het is om daarin op te groeien. Ook in de tijd van de ramp met Tsjernobyl en hoe wordt geprobeerd om het vooral geen grote ramp te laten zijn. En daarnaast ook de beweging uit het communisme. Er gebeurde veel in de jaren ’80 en ’90 en het werd op een mooie manier, vanuit het oogpunt van Dani, beschreven. Ik vond het een mooi boek, dus scoort het 4,5 sterren.

Waardering: 4.5 uit 5.

Lees ook

  • Gekeken #1

    ’s Avonds op de bank tv kijken, ik vind het altijd een fijn moment van de dag. Het is ook gewoon even je hoofd leeg maken, even iets anders. Dat lukt soms zo goed, dat ik voor de tv in slaap sukkel. Maar ja, dan zal…

  • Week #46: naar het zuiden

    Deze week kom ik in meerdere provincies, voor het werk en voor een leuk weekendje weg. Verder veel afgeleid door de politiek in Nederland, die deze week weer een paar dieptepunten kent. Met zelfs een bijna-val van het kabinet in het weekend. Mijn voorspelling is dat…

  • De week van 21 november

    Over een maand is het gewoon al bijna kerst! Hier staat de kerstboom inmiddels, steek ik regelmatig wat kaarsen aan en brandt (noodgedwongen, hierover later meer) de houtkachel. Ondanks wat onhandige dingen was het een prima week. En ik ben weer wat aan het spelen met…

  • 40. The Biggest Little Farm

    In een reactie van Marieke vroeg ze mij of ik The Biggest Little Farm al had gezien. Inmiddels ging er een hele tijd overheen, keek ik van alles, maar niet naar The Biggest Little Farm. Tot gisteren en ik niets op tv kon vinden, wat ik…

  • 36. Reeuwijkse Plassen

    Onze laatste dag in Reeuwijk begint mistig. Ik kan het mooi zien vanuit ons huisje aan het water. Een fijne plek voor een midweek ertussenuit. In de ochtenden heb ik heel wat tijd doorgebracht voor het grote raam en zag ik eenden, ganzen met heel veel…

  • De week van 18 september

    Het wordt nu toch wel echt herfst, de avonden worden korter en de echte warmte hebben we wel achter ons gelaten. Alhoewel het in het zonnetje nog steeds goed te doen is. Ik merk dat er steeds meer regelmaat komt, met werk en school. Eigenlijk kabbelt…

Eén reactie

  1. Ik ben wel benieuwd naar De Onzichtbaren, ik zet het op mijn verlanglijst van de biebapp. Ik zit ook niet in een flow momenteel, maar verwacht dat ik weer meer lees wanneer het weer mooier wordt en ik buiten kan zitten. Dan laat ik mijn tablet en telefoon altijd binnen, is de verleiding om andere dingen te doen weg en kan ik rustig een uur aaneen stil zitten en lezen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.